-
1 abolish
[ə'bɔlɪʃ]vt* * *[ə'boliʃ](to put an end to (a custom, law etc): We must abolish the death penalty.) znosić, obalać -
2 explode
[ɪks'pləud] 1. vi 2. vtbomb powodować (spowodować perf) wybuch +gen, dokonywać (dokonać perf) eksplozji +gen; myth, theory obalać (obalić perf)* * *[ik'spləud] 1. verb1) (to (cause to) blow up with a loud noise: The bomb exploded; The police exploded the bomb where it could cause no damage.) eksplodować, wybuchać2) (suddenly to show strong feeling: The teacher exploded with anger; The children exploded into laughter.) wybuchać3) (to prove (a theory etc) wrong.) obalać•- explosive 2. noun((a) material that is likely to explode: gelignite and other explosives.) materiał wybuchowy -
3 overthrow
[əuvə'θrəu]* * *[əuvə'Ɵrou]past tense - overthrew; verb(to defeat and force out of power: The government has been overthrown.) obalić -
4 refute
[rɪ'fjuːt]vt* * *[rə'fju:t](to prove that (a person, statement etc) is wrong: You can easily refute his argument.) podważyć, obalić- refutation -
5 bring down
vt* * *(to cause to fall: The storm brought all the trees down.) zwalić, przewrócić -
6 demolish
[dɪ'mɔlɪʃ]vt* * *[di'moliʃ](to pull or tear down: They're demolishing the old buildings in the centre of town.) burzyć -
7 disprove
[dɪs'pruːv]vtbelief, theory obalać (obalić perf)* * *[dis'pru:v](to prove to be false or wrong: His theories have been disproved by modern scientific research.) oblać, falsyfikować -
8 invalidate
-
9 overturn
[əuvə'təːn] 1. vtprzewracać (przewrócić perf); ( fig) decision unieważniać (unieważnić perf); government obalać (obalić perf)2. vi* * *[əuvə'tə:n](to turn over: They overturned the boat; The car overturned.) przewrócić (się) -
10 smash
[smæʃ] 1. n 2. vtroztrzaskiwać (roztrzaskać perf); ( fig) sb's career rujnować (zrujnować perf); political system obalać (obalić perf); record bić (pobić perf)3. viPhrasal Verbs:- smash up* * *[smæʃ] 1. verb1) ((sometimes with up) to (cause to) break in pieces or be ruined: The plate dropped on the floor and smashed into little pieces; This unexpected news had smashed all his hopes; He had an accident and smashed up his car.) rozbijać (się)2) (to strike with great force; to crash: The car smashed into a lamp-post.) walić, trzaskać2. noun1) ((the sound of) a breakage; a crash: A plate fell to the ground with a smash; There has been a bad car smash.) trzask, kraksa2) (a strong blow: He gave his opponent a smash on the jaw.) cios3) (in tennis etc, a hard downward shot.) smecz, ścięcie•- smashing- smash hit -
11 topple
['tɔpl] 1. vtgovernment, leader obalać (obalić perf)2. vi* * *['topl](to (make something) fall: He toppled the pile of books; The child toppled over.) przewracać (się) -
12 debunk
[diː'bʌŋk]vt -
13 rebut
См. также в других словарях:
obalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obalaćam, obalaća, obalaćają, obalaćany {{/stl 8}}– obalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obalaćlę, obalaćli, obalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocnym uderzeniem wytrącać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obalać się – obalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewracać się, wywracać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiekowa lipa obaliła się na drogę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obalić — → obalać … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
